W czwartek 6 grudnia odbyła się wystawa historyczna dotycząca Aeroklubu Gdańskiego, jego historii oraz lotniska w Rumi, o którym istnieniu wielu ludzi nie miało pojęcia!
Lotnisko w Rumi miało swoje lata świetności od 1932 do 1939, a powodem powstania go właśnie w tym miejscu był brak zezwolenia Wolnego Miasta Gdańsk na korzystanie z lotniska w Gdańsku Wrzeszczu.
Czy wiedzieliście, że z lotniska w Rumi w czasach jego świetności można było dolecieć nawet do Kopenhagi czy Mediolanu? Czy słyszeliście historię o pilocie, który ewakuował samolot z lotniska w Rumi przed Niemcami w trakcie II wojny światowej?
Takie ciekawe historie i wiele innych można było usłyszeć oraz przeczytać na wystawie w całości przygotowanej przez Kamila Iwanowskiego, członka modułu historycznego, we współpracy z Muzeum Poczty Polskiej, Panem Markiem Adamkowiczem oraz Panem Janem Trupindą!
W poniedziałek wraz z SP2ZIE – Morski Klub Łączności ”Szkuner” udało nam się rozpocząć namierzenie PW-Sat2 – studenckiego satelity Politechniki Warszawskiej. Dzięki antenie zamontowanej na Uniwersytecie Morskim jesteśmy w stanie śledzić ruchy satelity z przytulnego szkolnego zaułka w czytelni 
W trakcie 3rd Near Space Conference mieliśmy okazję uczestniczyć w warsztatach prowadzonych przez Billa Browna, pioniera i mistrza wysokolotnych balonów. Opowiedział nam m.in. o „pico balloons” czyli możliwie najmniejszych i najlżejszych balonach czy sposobach utrzymania balonu na stałej wysokości (przy tak małych balonach każdy gram wagi się liczy!).
Mogliśmy także porozmawiać na temat systemów użytych w budowie Ikara – wiele z nich zostało wysoko ocenionych przez Billa.
Serdecznie dziękujemy za zaproszenie na te warsztaty Panu Maciejowi Jakimcowi w trakcie 3rd Near Space Conference!
Absolwent III LO (rok 1973), ukończył studia techniczne na Wydziale Mechanicznym (d. Mechanicznym-Technologicznym) Politechniki Gdańskiej. W 1981 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie na Uniwersytecie Maryland pracował nad przygotowaniem urządzenia zamontowanego później na dużym zderzaczu cząstek elementarnych (LEP) w Genewie. Następnie przeszedł do pobliskiego centrum im. Godarda (NASA GSFC) w Greenbelt MD, gdzie pełnił funkcje inżyniera zarządzającego budową kilku instrumentów na misje kosmiczne (CRAF/WIND/POLAR). W 2010 zaproponowano mu poprowadzenie projektu budowy i wystrzelenia polskiego satelity naukowego. W trakcie projektu powstały 2 satelity: „Lem” i „Heweliusz”, które do tej pory prowadza obserwacje astronomiczne – będąc najmniejszymi teleskopami kosmicznymi na orbicie. W 2017 został kierownikiem projektu budowy nowej platformy satelitarnej, która dzięki krótkiemu przygotowaniu do wystrzelenia na orbitę ma umożliwić szybką realizację misji kosmicznych.
Chcielibyśmy krótko podsumować prezentację projektu wykonaną przez Jana Struzińskiego z modułu inżynieryjnego.
Na prezentacji Jan opowiedział o modułach, z których składa się projekt. Wymienił członków projektu, a następnie zadania, którymi zajmuje się moduł astrobiologiczny oraz historyczny, a także rozwinął prace modułu inżynieryjnego. Mówił o ciężkich początkach budowy drona, celach i założeniach, które już w niedługim czasie mają zostać sprawdzone oraz o technologiach użytych w Ikarze.
Z tego miejsca chcielibyśmy jeszcze raz podziękować za zaproszenie na to wspaniałe wydarzenie oraz możliwość wystąpienia przed taką publicznością W trakcie Near Space Conference usłyszeliśmy także wiele rad, które z pewnością wykorzystamy!
Źródło zdjęć – Copernicus Project
